สารบัญภายในเล่ม
กายหายไข้ ใจหายทุกข์
สรรพสิ่งเป็นเช่นนั้นเองตามเหตุปัจจัย
ความเจ็บไข้หรือหายป่วยก็เป็นเช่นนั้นตามเหตุปัจจัย
มีพระพุทธเจ้าเป็นกัลยาณมิตรชีวิตจะพ้นเกิด-แก่-เจ็บ-ตาย
เห็นความเป็นเช่นนั้นเองในสังขาร จะไม่ทุกข์ทรมานเพราะหลงสมมติ
สังขาร หรือ วิสังขาร ล้วนมีความเป็นเช่นนั้นของมันเอง
ว่างจากตัวตนเมื่อใดก็หมดเหตุปัจจัยให้ต้องทุกข์
เข้าถึงหัวใจของพระธรรมจะเห็นความไม่น่าเอาในทุกสิ่ง
เพราะยึดถือกิริยาว่าเป็นของตนจึงส่งผลให้เกิดกรรม
เมื่อรู้ว่าไม่มีอะไรยึดถือได้ก็จะสมัครใจดับไม่เหลือ
เป็นพุทธบริษัทต้องเข้าใจความเป็นเช่นนั้นเองให้ได้
ความทุกข์ไม่อาจเกิดขึ้นได้ถ้าใจปรากฎ “ความเป็นเช่นนั้นเอง”
เข้าถึงความเป็นเช่นนั้นได้จิตใจสงบพบนิพพาน
สวดมนต์ชนะโรค
สำดับการสวดมนต์