บทชยปริตร (ชะยันโต)

ใจความสำคัญ : บทสวดอวยชัยให้มีชัยชนะและประสบผลสำเร็จในการทำกิจมงคลทุกอย่าง
ดุจพระพุทธเจ้าบรรลุผลสำเร็จจากการตรัสรู้ มีชัยเหนือกิเลสมาร ยังความปลื้มปีติให้บังเกิดมีแก่เหล่าเทวดา มนุษย์ และพระประยูรญาติ ฉะนั้น
อานุภาพ : ให้บังเกิดชัยชนะ มีความสำเร็จในทุกเรื่อง

มะหาการุณิโก นาโถ หิตายะ สัพพะปาณินัง
ปูเรต๎วา ปาระมี สัพพา ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เต ชะยะมังคะลัง.

ชะยันโต โพธิยา มูเล สัก๎ยานัง นันทิวัฑฒะโน
เอวัง อะหัง วิชะโย โหหิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล
อะปะราชิตะปัลลังเก สีเส ปะฐะวิโปกขะเร
อะภิเสเก สัพพะพุทธานัง อัคคัปปัตโต ปะโมทะติ
สุนักขัตตัง สุมังคะลัง สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง
สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พ๎รัห๎มะจาริสุ
ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง
ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง ปะณิธี เต ปะทักขิณา
ปะทักขิณานิ กัต๎วานะ ละภันตัตเถ ปะทักขิเณ.

ประวัติ : เป็นหนึ่งในบทสวดสิบสองตำนาน แต่งขึ้นภายหลัง ยังไม่พบหลักฐานว่าใครเป็นผู้แต่ง
ที่มา : สวดมนต์ฉบับหลวง สมเด็จพระสังฆราช (ปุสฺสเทว) หน้า ๒๕
ประยุกต์ใช้ : วรรคที่ ๒ ตั้งแต่ ชะยันโต นิยมนำมาสวดฉลองความสำเร็จ หรือสวดในวันเวลาที่เป็นการเปิดปฐมฤกษ์ เช่น วาระโอกาสขึ้นปีใหม่ หรือสวดบูชาพระในโอกาสที่ย้ายบ้านใหม่ ใจความของบทสวด นี้คือ การทำดีไม่ต้องรอฤกษ์งามยามดี การทำดีในวันใด เวลาใด ขณะใด วันนั้น เวลานั้น ขณะนั้น แหละเป็นฤกษ์งามยามดี